Verbranding en pyrolyse

Deze technieken worden in Vlaanderen niet gebruikt voor mestverwerking.

De verbranding en pyrolyse van mest zou namelijk niet in de lijn liggen met het Vlaamse Materialendecreet, aangezien hierdoor de organische stof in mest, die bij gebruik van mest als meststof een bijdrage kan leveren aan de bodemkwaliteit, omgezet wordt tot koolstofdioxide en dus vernietigd wordt. De emissiegrenswaarden zijn bovendien erg streng; ze zijn dezelfde als deze voor de verbranding van huishoudelijk afval met een verstrenging voor NOX en een uitbreiding voor NH3 en H2S. In de praktijk zorgen de hoge eisen aan rookgasreiniging en rookgasmonitoring (op basis van de Europese afvalverbrandingsrichtlijn) ervoor dat momenteel alleen gecentraliseerde verbranding op grotere schaal in Vlaanderen haalbaar zou zijn.

Bij verbranding wordt droog materiaal bij een temperatuur van >800 °C met zuurstof omgezet in koolstofdioxide (CO2) en water. Hierbij wordt de organische stof en stikstof vernietigd en wordt energie gewonnen. De verbrandingsassen zijn dus rijk aan P en K, maar de andere nutriënten gaan verloren.

Pyrolyse of vergassing is een gedeeltelijke verbranding met een tekort aan zuurstof waarbij (na reiniging) een brandbaar gas geproduceerd wordt.

In het project BIOSORB werd de haalbaarheid van pyrolyse van mest en de kwaliteit van de gevormde biochar, onderzocht. Lees meer.