Afhankelijk van welke componenten uit de luchtstroom verwijderd moeten worden, kunnen verschillende luchtzuiveringstechnieken toegepast worden. Voor de verwijdering van stofdeeltjes kan een stoffilter gebruikt worden, voor ammoniak wordt doorgaans een chemische of biologische luchtwasser gebruikt, geurcomponenten kunnen nog verder verwijderd worden via een biofilter. Vaak wordt een combinatie van verschillende luchtzuiveringstechnieken in serie gebruikt om alle componenten efficiënt te verwijderen.

Bij luchtwassers wordt de vervuilde lucht doorheen de luchtwasser gestuurd, waarbij de lucht constant met water wordt besproeid. Bij een chemische luchtwasser bevat het water een zuur (zwavelzuur), dat zich bindt met de aanwezige ammoniak in de lucht. Het spuiwater, afkomstig van de chemische luchtwasser is een erkende kunstmeststof. Meer informatie over het gebruik van spuiwater vindt u op de VCM-website en in de brochure 'Een luchtwasser, wat nu', uitgegeven in 2017 door VEMIS.

Een biologische luchtwasser bevat een filter met een bacteriefilm. Deze bacteriën zetten de ammoniak om naar nitriet en nitraat (nitrificatie), mogelijks gevolgd door omzetting naar stikstofgas (denitrificatie).

Er bestaan ook combi-wassers, met eerst een chemische en dan een biologische stap. De chemische wasstap zorgt dan voor verwijdering van ammoniak; de biologische stap voor verwijdering van geur.

Bij een biobed wordt een luchtstroom gestuurd doorheen een bed van biologisch materiaal (bv. houtsnippers, turf, kokos- of wortelhout, boomschors). De aanwezige bacteriën in dit biobed zorgen voor een reductie van geur. Voor de goede werking van het systeem moet uitdroging van het materiaal vermeden worden. Het biologisch materiaal moet om de 2 à 5 jaar worden vervangen. Biofilters worden vaak gecombineerd met luchtwassers om de luchtstroom te conditioneren.

Warmtekrachtkoppeling (WKK) is een proces waarbij elektrische energie (elektriciteit) en nuttige thermische energie (warmte) in eenzelfde installatie worden geproduceerd. De aandrijving gebeurt met behulp van een brandstof.

Dit kan bijvoorbeeld biogas zijn. De warmte, die door verbranding wordt geproduceerd, wordt eerst omgezet tot elektriciteit. Deze elektriciteit kan voor eigen gebruik zijn of op het elektriciteitsnet worden geïnjecteerd. De aanwezige restwarmte, die vrijkomt bij de elektriciteitsproductie, wordt op het bedrijf zelf gebruikt.

Een WKK is dus een manier om warmte en elektriciteit te produceren, waarbij de gezamenlijke opwekking van warmte en elektriciteit zorgt voor een optimale benutting van de aanwezige energie in de brandstof.